Korte vertèlsels.
Bij deze wil ik U laten genieten van de belevenissen van de mensen uit mijn vroegere omgeving in Eindhoven - Gestel. En dan met name van de mensen in de Palingstraat, waar ik ben geboren. Het is een straat die je nu niet veel zal tegenkomen.
Of zu as ik aalt zee: 't schònste straotje van hul de wìrreld: 't Pollingstraotje.
Lees en geniet van de belevenissen van al die mensen zoals:
Zoopoe, Kee en Harry, M'rie en Sjaak, Oome Toon de Schoenpees, Oome Nol en Tante Mien, Giel de Pin, de gebroeders Bùmkes, de femielie Vùggeltjes, Kuuleke Wip, Anna, d'n Dikke Botterham, Driek de Muis, Tòntje Welten, Sjaak van Tuyl, Zoopoe, Oome Janus, Piet Tròst, Nard van Pelt, Sien Boogers, Bakkertje van Bree, Laang Tinie Tol, Harry Bijnen, Klimmetieneke van Baokel, 't Zìws wèfke, Tinus van Dinter en natuurlijk Sjakkie Tournooi, Toon Vosters en al die andere..
Hennie.
Pliessiehond..
by Unknown - 12:53 on 03 April 2013
Pliessie van de Wiel oit Gèssel ha promoosie gemàkt. Hij waar toegevoegd an d'n Hondebriegaade van de pliessie van Entoove. Hij ha 'nen schònne doitsenherder gekrìgge en daor moes ie mee op pad, saame mee 'n aandere pliessiegènt um boeve te vange en zu. En da gong hum mistal nie zu goewd af in Gèssel, want hij, pliessie van de Wiel dan, wier dik vur de gek gehaauwe. En nou waare ze op patroei-je op de Hògstraot mee hunne doitsenherder. 't Waar zu wa sloitingstèd van de kuffee's en da zouwe ze in de gaote haauwe, of de kuffee's wel op tèd sloote. Hullie stònne tìggenoover d'n Gaauwe Balmee hunne hond, toen 'r in -ins 'nen miens naor boite kwaam en die kwaamp rècht op de pliessiegente af. Die miens ha wel wa te veul gedronke, da koste wel zien. Dieje miens keek zu 's naor dieje doitsenherder, hij keek dieje hond zu 's onder zunne boik, dieje miens schudde wa mee zunne kop en liep trug 't kuffee in. Efkes te nao kumt 'r wìr 'nen miens naor boite, lupt wir op dieje hond af, kèkt, schudt mee zunne kop en lupt 't kuffee wìr in. 'n Par minuute latter wìr inne, lupt op die hond af, kèkt onder zunne boik, schudt mee zunne kop en wou wìr anloewpe. Toen zee pliessie van de Wiel: 'Meneer wa doede gèllie, ge bent al d'n dèrde die naor munne hond kumt kijke, gèllie schudt mee oewe kop en gao wìr trug, zonder iets te zegge. Wa isser toch aon d'n haand?' 'Nou,' zee dieje miens, 'in 't kuffee wordt verteld da her boite 'nen hond stao mì twie lulle, mar ik geleufde da ok nie en ik ben ok efkes komme kijke.'
Add your comment