Vandiekomsa.
De eigentijdse folkgroep Vandiekomsa speelt eigengemaakte en traditionele Brabantstalige liedjes en daarnaast instrumentale (dans)deuntjes. Ramon De Louw (Geldrop, 1974) uit Tilburg zingt en speelt bodhran. Hij schrijft ook veel van de teksten. Hein Augustijn (Hilvarenbeek, 1974) uit Utrecht speelt gitaar en zingt ook. David Cornelissen (Oisterwijk, 1977) uit Tilburg speelt mandoline, banjo, fluitjes en gitaar en zingt. In 2012 werd Vandiekomsa versterkt met een vaste ritmesectie. Naast De Louw, Augustijn en Cornelissen spelen nu ook Marcel van Cuijk (contrabas) en Maarten Roijackers (slagwerk) mee. Later schuift ook nog Kees Schoone (accordeon) aan. Vandiekomsa behaalde in 2013 de tweede plaats in de wedstrijd voor Brabants moiste lied met Het lied van de kiepenboer
VANDIEKOMSA en de PERS:
in 2011:
'Cd'tje uit en de boer op'
in 2015:
Vur mekaar.
Folkband Vandiekomsa
De huidige bezetting van de groep bestaat uit Hein Augustijn - snaren, zang; David Cornelissen - snaren, zang, fluitjes; Marcel van Cuijk - contrabas; Ramon de Louw - zang, trommel; Maarten Roijackers - slagwerk; Kees Schoone - accordeon.
Het is 2007 als Hein Augustijn een oproep plaatst op Folkforum. De gitarist is jaren eerder geëmigreerd vanuit Brabant naar Utrecht. En hij heeft Heimwee. Zijn oproep tot Brabantse folk vindt weerklank bij Ramon de Louw, liefhebber van dialect en verzamelaar van folkplaten. Hij weet nog wel iemand, David Cornelissen. Hij is met zijn liedjes en deuntjes vaak in Tilburg op straat en cafés te vinden. De mannen vinden elkaar in het spelen en zingen van klassiekers van o.a. Veulpoepers BV en Gerard van Maasakkers. Al gauw komt er eigen muziek, met eigen teksten over kiepen, wijven, en liefdesverdriet.
Het eerste nummer is het ‘ Lied van de kiepenboer’, een tekst die Ramon in een week schrijft in zijn eigen dialect. Meer nummers volgen. David en Hein zorgen voor een flinke muzikale basis. En al snel komen daar teksten bij. "We schrijven en zingen in de Brabantse tongval, al gebruiken we niet altijd dialect" legt David uit. “zoals ik praat, zo zing ik ook". Ramon vult aan: "We inspireren elkaar. Ik schrijf bijvoorbeeld vaak teksten, maar de muzikale invulling komt dan van David en Hein.”
Het duurt even voordat de band een vaste naam heeft. De naam Vandiekomsa kwam Ramon tegen in een Tilburgse (dialect-)tekst op de website van Cubra (Cultureel Brabant). Eerst is het de titel van een dansmelodie, maar later wordt de naam gebruikt voor de band zelf.
De uitdrukking is “dat is d'r ene vandiekomsa”, afgeleid uit het Frans (comme ci, comme ca). Waar de Franse variant nog twijfel uitdrukt, is de Tilburgse versie juist positief bedoeld.
De band had de eerste repetities in de oude Hall of Fame in Tilburg. Daar aan de St Ceciliastraat vond ook het eerste optreden plaats, rond carnaval in 2008. Het was een soort alternatief carnavalsfeest, 'kernafval' genaamd. Een optreden met veel problemen, maar de band kreeg wel de smaak te pakken. David: "Er kwam aardig wat herrie uit de zaal ernaast, en er zat een voortdurende brom in de installatie.”
”Dat was zoals het niet moest”, voegt Ramon lachend toe. "We hebben er veel van geleerd, vooral ook om ons goed voor te bereiden.”
De eerste jaren was het aantal optredens nog beperkt. Wel dook Vandiekomsa de studio in. In 2011 kwam de naamloze debuut-CD uit. De bekendheid werd daardoor wat groter. Meer optredens volgden, ook omdat de band ontdekt werd door het ballfolkcircuit.
Na 2011 wordt gewerkt aan nieuw materiaal en versterking van de band. De band is nu met zes personen compleet en met de stevige muzikale basis kan de band veel kanten op. Dat is ook te horen op ‘Vur Mekaar’ (HKM Records, LP/CD, 2015).
Stap voor stap krijgt de band ook meer bekendheid. De combinatie folkmuziek en Brabantse teksten geeft een fris geluid. Het doet denken aan de Veulpoepers en Dommelvolk. En aan de vroege Gerard van Maasakkers. De teksten gaan over alledaagse zaken, soms serieus en soms juist helemaal niet.
Ramon: "De basis bij ons is altijd de humor, lol hebben samen. Relativeren is onze therapie."
