Arie van Roozendaal.
1929-1998.
De Brabantse liedjeszanger Arie van Roozendaal werd in 1929 in Schijndel geboren. Hij was werkzaam bij de PTT en maakte in zijn vrije tijd liedjes over heel uiteenlopende onderwerpen, waarmee hij vanaf 1975 optrad. Hij won onder meer de Ambachtelijke Kunstprijs op kasteel Nemerlaer in Haren, de 'Bronzen Noot' en de 'Gouden Noot' (de Dommelprijs) in Neerpelt in België, een wedstrijd uitgeschreven door zowel de Belgische als de Nederlandse Omroep Brabant, de BRT en Radio Limburg.
In 1979 won Arie de wedstrijd van Omroep Brabant voor carnavalsliedjes met Waor ken ik oe van?, maar zijn mooiste vastenavondliedje is toch ongetwijfeld Duu de die dè dik?, dat hij schreef voor de Schijndelse carnavalsclub ‘de Broekhoesters’. Er zijn twee langspeelplaten uitgegeven met liedjes van Arie; de lp Arie van Roozendaal en de lp Hei en Zeij. In 1989 kwam er een cd waarop liedjes van Arie afgewisseld worden met liedjesvan zijn vriend Huub van Eijnthoven. Deze bijzondere schijf heet Brabant van Eynthoven tot Roozendaal. In 1994 verscheen de cd Arie van Roozendaal. Zijn allerbeste. Later werkte hij ook nog mee aan de Brabantse verzamel-cd's Kerstmis in Brabant en Hurt 's efkes hier. De liedjes van Arie hebben een bijzondere sfeer. Ze zijn eenvoudig maar hebben vaak een onverwachte geestigheid in hun taalgebruik. Dikwijls gaan ze over de liefde en ze zijn allemaal nogal vrolijk van aard. Arie was graag met de Brabantse taal bezig. Een bundeltje verhaaltjes en gedichtjes dat hij onder de schuilnaam Ad Narte publiceerde, getuigt daar ook van. Persoonlijk vind ik de liedjes met een ‘autobiografische inslag’, de liedjes die een beetje over hemzelf of zijn familie gaan, het sterkste. Om er een paar te noemen: M'n dörp, Kùiren op de Keur, Geskarrel in de Bimd, Grutvadder, Z'n urste durske, Hofmakerij, Droomera dra de Dommel. En dan is er natuurlijk zijn bekendste lied: De vier klèin mannen. Dat behoort zeker tot de allermooiste dialectliedjes van Brabant. Alle liedjes van Arie vertonen een treffende eenvoud: een pakkende tekst met veel muzikaal taalgevoel geschreven. In Honderd zakken gort vur de nonnen, de Mus, 't Neijmesienlaoike en de Zeuven zusters blijkt de maker een gedegen taalvirtuoos met een prachtig gevoel voor humor. Het was altijd een zeldzaam genoegen om Arie zijn zelf gecomponeerde liedjes met zijn gitaar te horen vertolken. Dat had iets heel puurs! Toen hij door een ernstige ziekte in de rolstoel terechtkwam, dook hij af en toe toch nog op bij gelegenheden waar hij vroeger furore had gemaakt. Zo kwam hij bijvoorbeeld naar het dialectenfestival in Lieshout om afscheid te nemen van de mensen onder wie hij zich een kwart eeuw lang zo goed had thuis gevoeld. Tien jaar geleden, op 31 oktober, stierf Arie in zijn woonplaats Eindhoven. Arie was een heel sympathieke, bescheiden man die door dik en dun gesteund werd door zijn vrouw Mia. Zij is ondertussen ook gestorven. Arie van Roozendaal, een Brabantse zanger om nooit te vergeten.
Arie van Roozendaal (Schijndel, 1929) was postambtenaar in Eindhoven en streektaal-troubadour. In 1944 startte hij met het schrijven van teksten ten behoeve van zijn eigen familie- en kennissenkring. Vanaf 1960 voegde hij daar ook zijn eigen melodieën aan toe.
Sinds die tijd maakte Van Roozendaal liedjes over allerlei onderwerpen, voor een deel in Brabantsdialect. Vanaf 1976 startte hij met optredens.
Van Roozendaal won diverse prijzen als solozanger. In 1977 behaalde hij de De Bronzen Noot en in 1979 De Gouden Noot op Kasteel Nemelaer te Haaren. Ook won hij in 1978 deDommelprijs in Neerpelt (B) in een wedstrijd voor nieuwe liedjes die was uitgeschreven door de omroepen Brabant, Limburg en de BRT. In 1979 won hij de Omroep Brabant wedstrijd voor carnavalsliedjes met Waor ken ik oe van?.
Arie van Roozendaal stopte met optredens in 1996. Hij overleed op 31 oktober 1998 in zijn woonplaats Eindhoven.
ARIE VAN ROOZENDAAL en de PERS:
in 1995:
Is zingen in dialect Normaal?
in 2005:
Voor u beluisterd
in 2008
Ad de Laat, Brabantse zanger bij uitstek
Huub v. Eynthoven, Brabants zanger van het eerste uur
Arie van Roozendaal 1929-1998
in 2010:
Die dingen gebeuren
Voor u beluisterd
in 2011:
Houdoe en bedankt - Onder ons gezegd
DISCOGRAFIE:
Single 7":
"De mus" (CNR 141.752, 1981)
LP's:
"Arie van Roozendaal" (CNR 660.087, 1980)
"Hèj & zij" (1985)
LP samen met anderen:
"Artiestengala voor Omroep Brabant" (Stemra SP 248, 1979)
CD's:
"Zijn allerbeste" (jgp 9408012, 1994)
"Die dingen gebeuren" (2-CD AMR101 ARIE DDG1-2, 2010)
CD met Huub van Eynthoven:
"Brabant van Eynthoven tot Roozendaal" (Mirasound, 39.9023, 1989)
CD's samen met anderen:
"Kerstmis in Brabant" (AMR 910902, 1992)
"Het beste van Brabant, deel 1" (Studio 2000 JGP 9210012, 1992)
"Hurt 's efkes hier" (Stemra AMR 940802, 1994)
"Het beste van Brabant deel 2" (Studio 2000 JGP 9511022, 1995)
"Brabants op z'n best (15): "Geire gezonge! " (Visco CD 05-3029 JV, 2005)
"Brabants 10" (Stichting het Brabants, 2006)
"Brabants 20" (Stichting het Brabants, 2008)
"Brabants 26" (Stichting het Brabants, 2010)
Helaas kan ik U geen filmpje van Arie van Roozendaal aanbieden, maar, Arie van Roozendaal mag zeker niet ontbreken in de rubriek: In de schijnwerpers. Daarom hieronde de tekst van een van zijn bekendste liedjes:
De vier klèn manne.
Opoe waar jarig en de kiendjes van de keijnder
Waren ammaol swoenzes smiddes op ’t fist verzocht
Die van d’n buurman han um opoes te besteeke
Ammaol ’n klènigheid gekregen of gekocht
Kriesje ha wè kerse in ’n kiesje
Pietje ha ’n bietje kèrmenèij
Jèntje ha ’n peer in ieder hèndje
Kleuske ha ’n deuske mì ’n èij.
Zo tegen drieje stonnen alle vier die kiendjes
Nètjes schon gewaase mì d’r beste pèkske òn
En heul vurzichtig um de spulle nie te breeke
Zen ze, dur moeder naogekeeke, dan gegaon.
Refr; Kriesje ha wè kerse in ’n kiesje …
O jee, wè waar de weg naor opoe’s unne lange
’t Waar zoo bè mekaar toch mar ’n aareg èindje gòn
En alle spulle, die ze droege, leeke lèkker
’t Waar gin doen um de verlèiding te wirstòn.
Kriesje viet wa kerse oit z’n kiesje
Pietje viet ’n bietje kèrmenèij
Jèntje ha twee krooze in z’n hèndje
Kleuske ha alleen nog hìl z’n èij..
Toen da ammaol op waar, kreeg de oudste in de gaate
Dè ze toch nie zonder iets naor opoes kosse gòn
Hij stelde veur um gaauw wè bluumkes te gòn plukke
En dè hebbe toen die slimme jonges mar gedòn.
Kriesje din viooltjes in z’n kiesje
Pietje viet margrieten oit de wèij
Jèntje vond ’t een of aander plèntje
Kleuske lì ’n reuske bè z’n èij
Opoe verklaarde dè in d’r hille leeve
Ècht nog noit zo’n mooi èn zoveul bluumkes ha gehad
En dùrrum hì ze dan ok, een vur een de junkskes
Efkes lekker bij d’r op opoes slip gevat
Kriesje mì viooltjes in z’n kiesje
Pietje mì margriete ùit de wèij
Jèntje mì ’t een of aander plèntje
Kleuske mì ’n reuske èn ’n èij.
Arie van Roozendaal.
De dubbel CD van Arie van Roozendaal: "Die dingen gebeuren" heb ik nu ook mogen toevoegen aan mijn collectie.
Hennie.