Korte vertèlsels.
Bij deze wil ik U laten genieten van de belevenissen van de mensen uit mijn vroegere omgeving in Eindhoven - Gestel. En dan met name van de mensen in de Palingstraat, waar ik ben geboren. Het is een straat die je nu niet veel zal tegenkomen.
Of zu as ik aalt zee: 't schònste straotje van hul de wìrreld: 't Pollingstraotje.
Lees en geniet van de belevenissen van al die mensen zoals:
Zoopoe, Kee en Harry, M'rie en Sjaak, Oome Toon de Schoenpees, Oome Nol en Tante Mien, Giel de Pin, de gebroeders Bùmkes, de femielie Vùggeltjes, Kuuleke Wip, Anna, d'n Dikke Botterham, Driek de Muis, Tòntje Welten, Sjaak van Tuyl, Zoopoe, Oome Janus, Piet Tròst, Nard van Pelt, Sien Boogers, Bakkertje van Bree, Laang Tinie Tol, Harry Bijnen, Klimmetieneke van Baokel, 't Zìws wèfke, Tinus van Dinter en natuurlijk Sjakkie Tournooi, Toon Vosters en al die andere..
Hennie.
Kèn 't nie ophaauwe.
by Unknown - 14:25 on 22 February 2013
Oome Nol waar al wa op lìftèd gekomme, hij liep al teege de zùvventig en tante Mien, z'n vrouw, waar al aacht-en-zèstig. En vur zun mènneke as ik waar, waar da 'nen hulle lìftèd. Mar oome Nol en tante Mien waare ei'k nog in hunne goeien doen, nì ze ha'n ginne auto, zèllefs ginne fiets, ze deeje alles te voewt. Naor de stad, naor de mèrt, hunne zoewn Wim opzuuke in veldhoove en naor oome Nol z'n zuster in woensel en netuurlek naor alle verjaordegsfìsjes van de hul femielie. En zu kwaam 't da ze op visiete gonge in de baarsstraot bè tante Jaan en oome Toon. Toen ze zu rond 'n uur of èllef/twèllef naor hois toe gonge moesse ze oover d'n zwarte pad langs 't kuffee van Tòntje Welten. En zee oome Nol, we vatte d'r daor nog ìnne. Mòi nie, zee tante Mien, punt oit, naor hois. Toen moes oome Nol pisse. Hij gonk op de zwarte pad, vlak bè Tòntje Welten teege 'nen bòm anstaon, hij moes vurrèkkes pisse. En wie kwaam daor aon? Pliessie van de Wiel en hij zaag 't wa oome Nol daor dee, zu mar in 't oopenbaar. Hoo, stop riep de pliessie. Gao nie, zee Oome Nol, bekant klaor en ik kos 't nie ophaauwe. Ik moet oe bekeuren zee de bonnekesschrijver, da kost oe toch mar efkes vijf-en-twintig gulde. Zu veul, zee oome Nol, da's wel veul hurre. Ken 'r niks an doewn zee van de Wiel, betaole. Oome Nol viet z'n portemenee en gaf hum drie briefkes van tien en zee: laot de rest mar zitte, want ik heb 'r ok 'n scheet bè gelaote.
Add your comment