Korte vertèlsels.
Bij deze wil ik U laten genieten van de belevenissen van de mensen uit mijn vroegere omgeving in Eindhoven - Gestel. En dan met name van de mensen in de Palingstraat, waar ik ben geboren. Het is een straat die je nu niet veel zal tegenkomen.
Of zu as ik aalt zee: 't schònste straotje van hul de wìrreld: 't Pollingstraotje.
Lees en geniet van de belevenissen van al die mensen zoals:
Zoopoe, Kee en Harry, M'rie en Sjaak, Oome Toon de Schoenpees, Oome Nol en Tante Mien, Giel de Pin, de gebroeders Bùmkes, de femielie Vùggeltjes, Kuuleke Wip, Anna, d'n Dikke Botterham, Driek de Muis, Tòntje Welten, Sjaak van Tuyl, Zoopoe, Oome Janus, Piet Tròst, Nard van Pelt, Sien Boogers, Bakkertje van Bree, Laang Tinie Tol, Harry Bijnen, Klimmetieneke van Baokel, 't Zìws wèfke, Tinus van Dinter en natuurlijk Sjakkie Tournooi, Toon Vosters en al die andere..
Hennie.
Kemeel
by Unknown - 08:25 on 17 September 2012
Nou 's nie oover 't Pollingstraotje, nee, nou gao-g-'t oover Belzen. D'r waare 's twie Belzen op verkansie in de woestijn. Ze ha'n 'n schòn hotel geboekt en ieleke da gonge ze 'n ritje saome maoke dur de woestijn op ìnne kemeel. Dieje kemeel ha'n ze gekòcht bij 'nen arrabier, die toevallig kemeele verkòcht. En op 'nen dag wouwe ze op hunne kemeel stappe um wìr 'n ritje te maoke dur de woestijn, toen ie weg waar, dieje kemeel dan, nie de woestijn. En hun naor de pliessie um aongifte te doewn. De woestijnpliessie zou hunne kemeel wel zuuke ha'n ze gezeed. Mar nao 'n par daog ha'n ze nog stìds niks gehùrd. Hun wìr 's naor 't woestijnpliessieburo um te vraoge of ze hunne kemeel al gevonde ha'n. Nee, zee de pliessie, want die vurrèkte kemeele lijke ok allemaol op mekarre. Ze ha'n d'r ei'k ok gin zin um naor dieje kemeel te zuuke. En de pliessie waar mì te wènnig man, zee de pliessiegènt nog. Ja, ha'n de Belze gezeed, we zèn toch èrreg ontriefd zu zonder kemeel. Ha jullie kemeel dan iets biezunders, vroeg de pliessie, zu da we bìtter kenne zuuke. Ha-t-ie messchien toevallig drie bulte, of ha-t-ie messchien 'n blùw oewg, zu da wij 'm bìtter herkenne. Nee, zeeje de Belze, da ha ons kemeel hullemaol nie. Denkt 's goewd nao zee de pliessie hij zal toch wel iets biezunders hebbe gehad. Nou wìt ik 't zee de ìnne Bels, onze kemeel ha twee lulle. Twee lulle? vroeg de pliessie, da's wel hul biezunders, da ziede nie alledaog. Mar witte gèllie wel zeeker da jullieë kemeel twee lulle hèt? Ja, ze wiese 't allebei hul zeeker, want zee de Belzen: As wij saovves trug komme oit de woestijn op onze kemeel, dan z d'n hoteleigenaar aalt; Kèkt, daor hedde die kemeel wìr mì die twie lulle.
Add your comment