Korte vertèlsels.
Bij deze wil ik U laten genieten van de belevenissen van de mensen uit mijn vroegere omgeving in Eindhoven - Gestel. En dan met name van de mensen in de Palingstraat, waar ik ben geboren. Het is een straat die je nu niet veel zal tegenkomen.
Of zu as ik aalt zee: 't schònste straotje van hul de wìrreld: 't Pollingstraotje.
Lees en geniet van de belevenissen van al die mensen zoals:
Zoopoe, Kee en Harry, M'rie en Sjaak, Oome Toon de Schoenpees, Oome Nol en Tante Mien, Giel de Pin, de gebroeders Bùmkes, de femielie Vùggeltjes, Kuuleke Wip, Anna, d'n Dikke Botterham, Driek de Muis, Tòntje Welten, Sjaak van Tuyl, Zoopoe, Oome Janus, Piet Tròst, Nard van Pelt, Sien Boogers, Bakkertje van Bree, Laang Tinie Tol, Harry Bijnen, Klimmetieneke van Baokel, 't Zìws wèfke, Tinus van Dinter en natuurlijk Sjakkie Tournooi, Toon Vosters en al die andere..
Hennie.
In d'n orlogstèd
by Unknown - 08:38 on 30 June 2012
't Waar zommer 1943, d'n orlog kabbelde mar 'n bietje vort. d'r gebeurde nie veul in Gèssel. Nee, 't leeventje gonk zu goewd en kaod as 't wou weiter. D'r waare wel strengere reegels vur 't ien en aander. Zu moeste aalt vur aacht uure binne zijn, ge mocht dan nie mìr op straot komme. Da waar nie naor oome Driek zunne zin. Hij dee saovves nog gèr vùggelkes vange in d'n bimd. En zu gebeurde 't 'nen kìr da pliessie van de Wiel bè Hanneke, de vrouw van oome Driek, binne kwaam vur 'n kumke koffie. Pliessie van de Wiel mocht wel nao aacht uure boite, want die moes de wet handhaove, hè? 'Is jullië Driek ok tois?' vroeg de pliessiegènt. 'Nee,'ha Hanneke gezeed, die is nog efkes d'n bimd in.' 'Nondejuu' zee de bonnenkesschrijver, 't is bekant aacht uure en nog nie tois, ik gao 'm wel efkes zuuke.' Dus de pliessie naor d'n bimd op in en gaon zuuke. Oome Driek zaag 'm ankomme en die dook gaauw in 'nen sloot, want 't waar al aacht uure gewist. Daor laag ie dan mee z'n vuggelkes in 'nen sloot in d'n bimd. Pliessie van de Wiel ha-t-'m wel gezien, mar dee alsof ie niks zaag en stak op z'n gemak 'n siegaretje op. En ston da daor midde op de zwarte pad op te roewke, d'r kwaam toch niemes nie, want 't waar aacht uure gewist. En oome Driek mar moppere in z'n eige, van verrèkkesse vent, nèijdt 'r oit, da'k naor hois ken mee m'n vùggelkes. Pliessie van de Wiel ha z'n siegaretje op en liep richting oome Driek en toen ie vlak bè hum waar zee-t-ie: 'Komt 'r mar oit Driek, ge hèt 'r laang zat ingeleege.' Tenao zèn ze nog naor oome Driek z'n hois gegaon en hebbe nog hul veul gelaache um 't vurval.
Add your comment