Korte vertèlsels.
Bij deze wil ik U laten genieten van de belevenissen van de mensen uit mijn vroegere omgeving in Eindhoven - Gestel. En dan met name van de mensen in de Palingstraat, waar ik ben geboren. Het is een straat die je nu niet veel zal tegenkomen.
Of zu as ik aalt zee: 't schònste straotje van hul de wìrreld: 't Pollingstraotje.
Lees en geniet van de belevenissen van al die mensen zoals:
Zoopoe, Kee en Harry, M'rie en Sjaak, Oome Toon de Schoenpees, Oome Nol en Tante Mien, Giel de Pin, de gebroeders Bùmkes, de femielie Vùggeltjes, Kuuleke Wip, Anna, d'n Dikke Botterham, Driek de Muis, Tòntje Welten, Sjaak van Tuyl, Zoopoe, Oome Janus, Piet Tròst, Nard van Pelt, Sien Boogers, Bakkertje van Bree, Laang Tinie Tol, Harry Bijnen, Klimmetieneke van Baokel, 't Zìws wèfke, Tinus van Dinter en natuurlijk Sjakkie Tournooi, Toon Vosters en al die andere..
Hennie.
Mì spierts.
by Unknown - 08:24 on 02 May 2012
't Waar wèrrem, diejen woensdeg in juni 1950. De keinder wouwe wel gaon zwemme. Mar vruuger hadde nie zu veul zwemgelìggendigheden. Nee we ha'n wel d'n ijzere man, mar daor waar 't aalt veul te druk. As we gonge 'zwemme', wa ei'k nie mìr wara as pòtjebaaie, gonge we naor Woldere. Naor de woldersebèrrege en 'zwemme'in 't lisseven. Daor kwaamde nog smirreger oit as da ge in 't watter gongk. Ja. 't waar 'n ven he? Broin watter. Mar 't schònste waar ei'k zwemme in d'n gender, bè de Mopsebrug. Dè waar ok nie zu weid weg. En dieje mopsebrug, waar ei'k ok mar twee balleken die oover de Gender waare geleed um van Gèssel naor Strijp te gaon. Mar bè de mopsebrug hadde 'n schon plèkske waor ge fijn kos speule mee zand en watter. Wa wilde nog meer as klèn mènneke. Ja, lekker speule mee 't watter van d'n gender, ge moet 'r nou nie an denken. Mar toen waar alles nog zoiver, 't zand, 't wàtter en wij. En zu zat Joske lekker te speule in 't zand, hij hàlde watter mee z'n blikke emmerke oit d'n gender en zat te geniete van z'n wèrrek. Z'n moeder kwaam 's kijke en vruug wa dèttie an't doen waar. Ik maak taartjes van zand, zee Joske. Hoe hedde gij toch die schòn krèmtaartjes gemakt? dee z'n Moeder hum vraoge. Oh, zee Joske, gewoewn mì spierts.
Add your comment