Korte vertèlsels.
Bij deze wil ik U laten genieten van de belevenissen van de mensen uit mijn vroegere omgeving in Eindhoven - Gestel. En dan met name van de mensen in de Palingstraat, waar ik ben geboren. Het is een straat die je nu niet veel zal tegenkomen.
Of zu as ik aalt zee: 't schònste straotje van hul de wìrreld: 't Pollingstraotje.
Lees en geniet van de belevenissen van al die mensen zoals:
Zoopoe, Kee en Harry, M'rie en Sjaak, Oome Toon de Schoenpees, Oome Nol en Tante Mien, Giel de Pin, de gebroeders Bùmkes, de femielie Vùggeltjes, Kuuleke Wip, Anna, d'n Dikke Botterham, Driek de Muis, Tòntje Welten, Sjaak van Tuyl, Zoopoe, Oome Janus, Piet Tròst, Nard van Pelt, Sien Boogers, Bakkertje van Bree, Laang Tinie Tol, Harry Bijnen, Klimmetieneke van Baokel, 't Zìws wèfke, Tinus van Dinter en natuurlijk Sjakkie Tournooi, Toon Vosters en al die andere..
Hennie.
Schònner en groewter...
by Hennie de Groot - 17:51 on 24 April 2017
Schònner en groewter...
‘Moeder,’ ha Sjaantje de dochter van Kee gezeed, ‘ik ben mi Bertje Tournoy, naor de sauna van Sjaak van Tuijl gewist op de Hògstraot. En da waar me toch leuk’ ‘Wa bènde?’ vroeg Kee. ‘Gèllie saome naor de sauna gewist van Sjaak van Tuijl? Schàomt oew eige, pas net vurkeering mì Bertje van Cato Tournoy naor de sauna.’ ‘En,’ gonk Kee weiter, ‘dan òk nog hullemaol in oewe bloewte?’’Ja,’ zee Sjaantje, ‘we hebbe toch al drie mònd verkeering.’ ‘Ik vein da mar niks.’ zee Kee, vruuger hadde mekarre nog nie ins vur oew trùwwe hullemaol gezien.’ ‘Witte wa,’ zee Sjaantje, ‘we gaon efkes naor de stad naor d’n Hema ‘nen sjuklaadebol eete. En dan zal ik alles vurtèlle.’ Dus hun saome naor de stad naor de Rechtestraot naor de Hema, ’n lekkere sjuklaadebol mee ’n tas koffie. Kee docht laot mar, ik vein ’t wel goewd zu. Dus toen Sjaantje oover de sauna wou beginne zee Kee: ‘Meidje, laot mar, ’t is toch ammol ’t zèllefde.’ ’n Uurke làtter gonge ze wìr hois op in. Ze liepe over d’n Klènne Berreg naor de Hògstraot en zu kwaame ze langs kuffee ’t Roozenknupke. En wa stond daor ’n èndje weiter? Daor stòn ‘r inne mee z’n reegejas oewpe en z’n broek ha-t-ie òk al oewpe. Hij ha d’r hul z’n gemààcht oit hange. ‘Oeh,’zee Kee teege Sjaantje, ‘niks zegge, laot mèn ’t woord mar doewn.’ Kee zee teege dieje miens: ‘Da hebbe we thois òk’ ‘Ja,’ zee Sjaantje, ‘wij hebbe ze thois vul schònner en groewter.’
