Korte vertèlsels.
Bij deze wil ik U laten genieten van de belevenissen van de mensen uit mijn vroegere omgeving in Eindhoven - Gestel. En dan met name van de mensen in de Palingstraat, waar ik ben geboren. Het is een straat die je nu niet veel zal tegenkomen.
Of zu as ik aalt zee: 't schònste straotje van hul de wìrreld: 't Pollingstraotje.
Lees en geniet van de belevenissen van al die mensen zoals:
Zoopoe, Kee en Harry, M'rie en Sjaak, Oome Toon de Schoenpees, Oome Nol en Tante Mien, Giel de Pin, de gebroeders Bùmkes, de femielie Vùggeltjes, Kuuleke Wip, Anna, d'n Dikke Botterham, Driek de Muis, Tòntje Welten, Sjaak van Tuyl, Zoopoe, Oome Janus, Piet Tròst, Nard van Pelt, Sien Boogers, Bakkertje van Bree, Laang Tinie Tol, Harry Bijnen, Klimmetieneke van Baokel, 't Zìws wèfke, Tinus van Dinter en natuurlijk Sjakkie Tournooi, Toon Vosters en al die andere..
Hennie.
Schòn hund...
by Hennie de Groot - 14:14 on 15 October 2016
Schòn hund…
Opa van Gèssel wier 85. En hij ha teege z’n keinder gezeed dèttie nog gèr ‘nen kir naor d’n dieretoin in Amsterdam wou, nog inne kìr naor Artis, ha-t-ie gezeed. Dus zu gezeed, zu gedaon. Op ‘nen schònne zondeggemèrrege, wiere de bòtterhamme gesmìrd, ‘n kruikske thee gemàkt een zu gongk de hul femiele mi d’n trein naor Amsterdam naor d’n Artis. De keinder ha’n Opa’s mar in ’n rolstoewl gezet, dan hoefde hij nie veul te loewpe, want ’t zouw ‘nen drukke dag worre. Komme ze bè d’n Artis aon en Opa van Gèssel kèkt z’n oewge oit naor al die biste. Naor de Olliefante, de tijgers, de aope, de kemeele en gao zu mar dur. Komme ze mee z’n alle bè de jakhalzen, zee Opa in-ins: ‘Wa’n schòn hund.’ Zee zunne klènzoewn: ‘Opa, da zè gin hund, da zèn jakhalzen.’ Mar Opa sloeg gin acht op zunne klènzoewn en hij blìf mar roewp; ‘Wa’n schon hund, wa’n schòn hund.’ Stao daor ‘nen opasser en die zee; “Meneer, dat zijn geen honden, het zijn jakhalzen.’ ‘Toch schòn hund,’ zee Opa, ‘en ze blaffe zu schòn.’ ‘Meneer,’ zee d’n oppasser; ‘het zijn jakhalzen en die blaffen niet, wat u hoort is het huilen van de jakhalzen.’ ‘Toch zèn ’t schòn hund,’ zee Opa.