Korte vertèlsels.
Bij deze wil ik U laten genieten van de belevenissen van de mensen uit mijn vroegere omgeving in Eindhoven - Gestel. En dan met name van de mensen in de Palingstraat, waar ik ben geboren. Het is een straat die je nu niet veel zal tegenkomen.
Of zu as ik aalt zee: 't schònste straotje van hul de wìrreld: 't Pollingstraotje.
Lees en geniet van de belevenissen van al die mensen zoals:
Zoopoe, Kee en Harry, M'rie en Sjaak, Oome Toon de Schoenpees, Oome Nol en Tante Mien, Giel de Pin, de gebroeders Bùmkes, de femielie Vùggeltjes, Kuuleke Wip, Anna, d'n Dikke Botterham, Driek de Muis, Tòntje Welten, Sjaak van Tuyl, Zoopoe, Oome Janus, Piet Tròst, Nard van Pelt, Sien Boogers, Bakkertje van Bree, Laang Tinie Tol, Harry Bijnen, Klimmetieneke van Baokel, 't Zìws wèfke, Tinus van Dinter en natuurlijk Sjakkie Tournooi, Toon Vosters en al die andere..
Hennie.
Visse mì d'n dokter..
by Hennie de Groot - 12:36 on 21 July 2016
Visse mi d’n dokter…
Kumt op ‘nen schònne zommeraovend dokter Sterk ’t Pollingstraotje in geloewpe. En zu as gewònlek staon de manne te stèggele bè oome Toon d’n Schoenpees veur z’n wèrrekplàts. ‘Goei aovend, manne,’ zee d’n dokter. ‘alles goewd mi jullie?’ ‘Ja hurre,’zeeje de manne. “Ei’k eest toch weer um ‘s ‘nen kir te gaon visse,’zee dokter Sterk. ‘En nou ha’k de vraog of ‘r iemes mee gonk mi mèn, mee d’n auto naor de Maas.’ Tja, da wouwe de manne wel allemaol, mar zuveul plàts waar d’r nie in d’n auto van de dokter. “En,’zee de dokter, ‘en d’r moet wel iemes efkes in munne praktijk gaon zitte, ’t is nou toch nie druk en mi zun goei weer kumt immers niemes nie naor d’n dokter.’ ‘Witte wa,’zee Kuuleke Wip, ‘da doe ik wel dokter, da waarnìmme vur oe, want da hè’k al ’s mìr gedaon, nie?’ En zu gongk d’n dokter mi Oome nol, Harry Hoeijmans en Sjaak Hoevnaars viss aon de Maas. Sanderendaogs kumt ie wìr in z’n praktijk en vraogt aon Kuuleke Wip hoe ’t gewìst waar. ‘Oh goewd,’ zee Kuuleke, d’r zèn drie pasjèntegewìst.’’D’n uurste ha koppè en die ha’k ’n asprientje gegìvve.’’Goewd,’ zee d’n dokter. ‘D’n twìdde,’ zee Kuuleke, ‘ha brandend maogzoewr en die hè’k rennies gegìvve.’ ‘Hul goewd,’ zee d’n dokter en d’n derde?’ ‘Oh dokter,’zee Kuuleke, ‘ik zaat hier rustig en inìns vliegt de deur oewpe en bìldschòn dùrske sturmt hier de kaomer in, trekt al d’r klìrre van d’r lijf en roept: Dokter, dokter, help me, ik heb in gin vijf jaor nog ‘nen vent gezien.’ ‘Och God,’ zee d’n dokter, ‘en wa hèdde toen gedaon. Kuuleke?’ ‘Ikke?’ zee Kuuleke Wip, ‘Ik heb heur oewgdruppels gegìvve.’