Korte vertèlsels.
Bij deze wil ik U laten genieten van de belevenissen van de mensen uit mijn vroegere omgeving in Eindhoven - Gestel. En dan met name van de mensen in de Palingstraat, waar ik ben geboren. Het is een straat die je nu niet veel zal tegenkomen.
Of zu as ik aalt zee: 't schònste straotje van hul de wìrreld: 't Pollingstraotje.
Lees en geniet van de belevenissen van al die mensen zoals:
Zoopoe, Kee en Harry, M'rie en Sjaak, Oome Toon de Schoenpees, Oome Nol en Tante Mien, Giel de Pin, de gebroeders Bùmkes, de femielie Vùggeltjes, Kuuleke Wip, Anna, d'n Dikke Botterham, Driek de Muis, Tòntje Welten, Sjaak van Tuyl, Zoopoe, Oome Janus, Piet Tròst, Nard van Pelt, Sien Boogers, Bakkertje van Bree, Laang Tinie Tol, Harry Bijnen, Klimmetieneke van Baokel, 't Zìws wèfke, Tinus van Dinter en natuurlijk Sjakkie Tournooi, Toon Vosters en al die andere..
Hennie.
Spoite...
by Hennie de Groot - 17:16 on 31 May 2016
Spoite..
’t Waar vlak nao d’n òrlog. En d’r waar ooveral behoefte aon, tenminste aon de vurzieninge. Eete waar d’r wel, de miense ha’n èrpel in d’n hof en gruuntes. Vlis ha’n ze òk ze slachte wel wa kiepe, knijn of soms ’n vèrreke. Dus da waar ’t nie, ’t waare mìr de vurzieninge as d’r iets aon d’n hàànd waar. Zu waar d’r in ons buurt ginne brandweer. En nou ha’n de manne mee mekarre afgesproewke saoves bè ’t uurke stèggele, da ze wel vur hunne veilighèd en vur de miense in ’t allegemeen, ‘nen brandweerkorps moese oprichte. Dus d’r moes wir vergaaderd wòrre bè d’n Gaauwe Bal. Daor moes besloewte worre, wie de leiding ha, en waor de ‘kazerne’ waar en ’t belangrijkste: ’t matteriaal, de slangen en dergelijke, waor moese ze da vandaon haole. Sjang Cox d’n koewlenboer ha nog wel plàts vur d’n ‘brandweerwaoge’ wa eigelek nie mìr waar dan ‘nen umgebouwde bakfiets. En netuurlek ha Oome Toon d’n Schoenpees, as vurzitter van de buurtvereeniging, de leiding gekrìgge, hij wier d’n kommandant. ‘Moet wel,’ zee oome Nol, ‘tois hì-t-ie niks te kommendeere.’ Mar d’r moes òk geoefend worre en daor waar d’n woensdeggeaovend vur gekooze. En op ‘nen woendeggeaovend kwaome de manne bijeen op de werf van Sjang Cox. D’r moes aon de kondiesie gewèrrekt wòrre zee Oome Toon, dus ammol mi d’n brandweerbakfiets d’n bimd in. Parkeert ‘m hier mar, zee Oome Toon, toen ze aon ’t begin van de zwartepad lang ’s kuffee van Tòntje Welten stònne. En nou gèllie ammol zu hard as ge kent vanaf hier naor ’t Gèsselseboysveld en dan wìr trug. En ik nim d’n tèd op. Dus de manne weg, nao ’n ketierke waare al wìr trug. ‘Da moet vlugger kènne.’ ha oome Toon gezeed, ‘as ‘r brand is moete òk vlug zèn.’ En mee zaage ze ‘nen dikke rookploim bè de boerderij van Boerke van de Grint onhòg komme. ‘Kom, d’r op af’ riep oome Toon. Toen bè ’t boerderijke aon kwaome zaage ze ’t al. D’n koeiestal in d’n brand. ‘Blusse,’ riep oome Toon. De manne de slange in de Gender gegòid en mìi ’n par man aon’t pompe. En zu waare ze mi drie man aon’t blusse, nao ’n uureke riep Oome Toon: ‘Scheidt ’r mar mee oit, ’t zal wel zat zèn.’ Kumt boerke van Grint aon geloewpe en keek ’s naor zunne koeiestal. En hij trok hullemaol wit weg. ‘Goewd hè?’zee oome Toon, ‘Gìn ien koei verbrandt umda we dieje brand zu vlug geblust hebbe.’ Boerke van Grint keek ’s in de stal en riep: ‘Wa goewd?’ ’D’r is inderdaod gin ien koei verbrand, ze zèn ammol verzoope.’