Korte vertèlsels.
Bij deze wil ik U laten genieten van de belevenissen van de mensen uit mijn vroegere omgeving in Eindhoven - Gestel. En dan met name van de mensen in de Palingstraat, waar ik ben geboren. Het is een straat die je nu niet veel zal tegenkomen.
Of zu as ik aalt zee: 't schònste straotje van hul de wìrreld: 't Pollingstraotje.
Lees en geniet van de belevenissen van al die mensen zoals:
Zoopoe, Kee en Harry, M'rie en Sjaak, Oome Toon de Schoenpees, Oome Nol en Tante Mien, Giel de Pin, de gebroeders Bùmkes, de femielie Vùggeltjes, Kuuleke Wip, Anna, d'n Dikke Botterham, Driek de Muis, Tòntje Welten, Sjaak van Tuyl, Zoopoe, Oome Janus, Piet Tròst, Nard van Pelt, Sien Boogers, Bakkertje van Bree, Laang Tinie Tol, Harry Bijnen, Klimmetieneke van Baokel, 't Zìws wèfke, Tinus van Dinter en natuurlijk Sjakkie Tournooi, Toon Vosters en al die andere..
Hennie.
Niks.
by Hennie de Groot - 09:16 on 18 May 2016
Niks..
De verkansie pirrieode brak aon, zu òk in Gèssel. D’r wier saovves al dìk oover gestèggeld bè Oome Toon de Schoenpees veur, wa da de manne mi hun femielies ammol wel nie zouwe doewn. Mar mistal waar ’t zu: De jong die vermète d’r eige wel, mi speule in d’n bìmd, tenminste ooverdag en saovves deeje ze aalr wel gewoewn op straot speule zu as verstoppertje, reepe, busketrappertje, of bok, bok, bok, hoeveul hòrres hè’k op munne kop, wa ei’k ’t zèllefde waar as pik, òllie of dik. Of gewoewn voetballe teege de groewte muur van Heijmans. En de manne hielde de keinder wel in de gaote, die stònne toch bè oome Toon veur. En ’t fròllie stòn dan mistal òk wel bè mekarre, ja, ’t waar mistal gewoewn gezellig in ’t Pollingstraotje. ‘En wa goade gij doewn, Kuuleke? Mì de verkansie?’ dee Oome Nol aon Kuuleke Wip vraoge. ‘Ikke?’ zee Kuuleke, ‘ik doe hullemaol niks.’ ‘Ik moet maoke da’k weg ben, anders hì ons Anna wel aalt iets te doewn vur me en dan zì ze mìstal òk nog schiet ’s op, dan hè’k daalek nog ’n kerweike vur oe.’ ‘Dus ik denk,’ zee Kuuleke Wip, ‘da’k hullemaol niks gao doewn in munne verkansie.’ ‘Oh,’ zee oome Toon de Schoenpees, ‘’t naodìl van niks doewn is, da ge nie wìt wanneer ge klaor bent.’