Korte vertèlsels.
Bij deze wil ik U laten genieten van de belevenissen van de mensen uit mijn vroegere omgeving in Eindhoven - Gestel. En dan met name van de mensen in de Palingstraat, waar ik ben geboren. Het is een straat die je nu niet veel zal tegenkomen.
Of zu as ik aalt zee: 't schònste straotje van hul de wìrreld: 't Pollingstraotje.
Lees en geniet van de belevenissen van al die mensen zoals:
Zoopoe, Kee en Harry, M'rie en Sjaak, Oome Toon de Schoenpees, Oome Nol en Tante Mien, Giel de Pin, de gebroeders Bùmkes, de femielie Vùggeltjes, Kuuleke Wip, Anna, d'n Dikke Botterham, Driek de Muis, Tòntje Welten, Sjaak van Tuyl, Zoopoe, Oome Janus, Piet Tròst, Nard van Pelt, Sien Boogers, Bakkertje van Bree, Laang Tinie Tol, Harry Bijnen, Klimmetieneke van Baokel, 't Zìws wèfke, Tinus van Dinter en natuurlijk Sjakkie Tournooi, Toon Vosters en al die andere..
Hennie.
Opnèije...
by Hennie de Groot - 09:35 on 22 April 2016
Opnèije.
’t Waar wìr zu weid, Wa dan? Zalde oew eige afvraoge. Nou de manne stònne bè Oome Toon de Schoenpees vur z’n wèrrekplàts wir te stèggele, nee, nie echt te stèggele, nie gewoewn wa slap te auwehoere. Zu vroeg Harrie Hoeijmans aon Driekske: ‘En Driekske, hoe eest vurt mi de seks?’ ‘Mi de seks’ zee Driekske, ‘mì de seks, eest krek gegaon as mi de kèrrek.’ ‘Hoezo?’ vroeg Kuuleke Wip. ‘Nou,’ zee Driekske, ‘’t Is uurst aale daog, dan allìnnig nog op zondeg, dan ènkelt nog de ‘mòndstonde’ en tèineaon nog oit ’t jaorgetèijd….En strakke moet blij zèn da nog wordt afgeleeze.’ ‘Ja,’’t is wa zee Kuuleke Wip, ‘mì die lààng litanieje van vruuger die aachteraon ’t roozenhuudje gebid wiere, hùrde gè stìds: ‘Bid Frans!’ Ik waar toen zu blèij da’k gin Frans hiette.’ ‘Onzen Adderiaan gao trùwwe,’ zee Sjaak Hoevenaars en hij hì aon mèn gevraogd of ie da wel moes doewn, da trùwwe.’ ‘En?’ zee Harrie Hoeijmans. ‘Ik ‘m gezeed; Trùw mar gerust, jonge; ge hoeft ’t niks bìtter te hebbe as wij… Trùwt mar gerust, de kaoi zèn ‘r toch al lang oit.’ ‘Ik waar gistereaovend op stap gewist en ik ha ‘m flink geràkt bè d’n Gaauwe Bal.’ Zee Giel de Pin. ‘En van de mèrrege zee ik teege ons Marie; Ik ’t gevuul of d’r ’n bìst in munne kop zit dè al m’n hèrses opvrìt.’ ‘Wa zal da bìsje ’n honger lèije,’ zee ons Marie.