Korte vertèlsels.
Bij deze wil ik U laten genieten van de belevenissen van de mensen uit mijn vroegere omgeving in Eindhoven - Gestel. En dan met name van de mensen in de Palingstraat, waar ik ben geboren. Het is een straat die je nu niet veel zal tegenkomen.
Of zu as ik aalt zee: 't schònste straotje van hul de wìrreld: 't Pollingstraotje.
Lees en geniet van de belevenissen van al die mensen zoals:
Zoopoe, Kee en Harry, M'rie en Sjaak, Oome Toon de Schoenpees, Oome Nol en Tante Mien, Giel de Pin, de gebroeders Bùmkes, de femielie Vùggeltjes, Kuuleke Wip, Anna, d'n Dikke Botterham, Driek de Muis, Tòntje Welten, Sjaak van Tuyl, Zoopoe, Oome Janus, Piet Tròst, Nard van Pelt, Sien Boogers, Bakkertje van Bree, Laang Tinie Tol, Harry Bijnen, Klimmetieneke van Baokel, 't Zìws wèfke, Tinus van Dinter en natuurlijk Sjakkie Tournooi, Toon Vosters en al die andere..
Hennie.
Begint nie hè?
by Hennie de Groot - 13:05 on 08 March 2016
Begint nie he?
Ciska nam ’t nie zu nùw, nee, ze ha verschillende manskèrrels, die heur rìggelmaotig ’n bezuukske bròchte. En dan blìf ’t nie allinnig bè ’n bezuukske as ge begrèpt wa’k bedoel. En zu laag Ciska ‘s ‘nen kir mee zunne manskèrrel te bed. En zonder da ze ’t wies, waar heure zoewn Jèntje van 9 in de kast van de slaopkàmmer gekroewpe. En dan in-ìns kumt heure miens Haske tois van ’t wèrrek. En Ciska verstopt heure minnaar in de kast saome mee ’t mènneke in de slaopkammer. Zee Jèntje teege dieje miens: ‘Donker hier hè?’ Zee de miens: ‘Ja, da’s zeekers.’ Zee Jèntje: ‘Ik heb ‘nen voetbal’ De miens: ‘Da’s fijn vur oe.’ ‘Wilde ‘m koewpe?’ vroeg Jèntje. De miens: ‘Nee, dank oe wel.’ Zee Jèntje: ‘Onze vadder stao daor hurre!’ De miens: ‘Is goewd, is goewd, hoeveul?’ Jèntje: ‘250 gulden’
In de week daorop gebeurd ’t wìr ‘nen kir da Jèntje en dieje miens saome wìr in de kast komme te zitte. Zee Jèntje: ‘Donker hier hè?’ Zee de miens: ‘Zeeker, da eest.’ Zee Jèntje: ‘Ik heb ok ’n par voetbalschoewn… D’n miens kent ‘m nog van de vùrrige kir en vraogt: ‘Hoeveul?’ Jentje: ‘150 gulden’ D’n miens: ‘Tis goewd.’ ’n Par daog làtter zee Haske teege Jèntje: ‘Vat oew voetbalschoewn en oewe voetbal. Gaon we boite ’n pertijke voetballe.’ Zee Jèntje; ‘Da gao nie, ‘k heb ze verkòcht.’ Vraogt Haske: ‘Voor hoeveul hèdde ze dan verkòcht?’ ‘Vur 250 gulde,’ zee Jèntje. Zee Haske: ‘Da’s veuls te veul, je hùrt aon oew kammeroi nie zu veul te vraoge, da’s veul meer dan oew voetbalschoewn en oewe voetbal bè mekarre koste. Ik nìm oe mee naor de kèrrek en daor biechte alles op aon de pestoewr.’ Hun saome naor de ploegstraot naor de kèrrek en Haske brengt zunne zoewn naor de biechtstoewl, laot ‘m binne gaon en sloit ’t gerdijn aachter Jèntjes. ‘Oeh,’ zee Jèntje: ‘Donker hier hè?’ Zee de pestoewr: ‘Begint nie hè?’