Korte vertèlsels.
Bij deze wil ik U laten genieten van de belevenissen van de mensen uit mijn vroegere omgeving in Eindhoven - Gestel. En dan met name van de mensen in de Palingstraat, waar ik ben geboren. Het is een straat die je nu niet veel zal tegenkomen.
Of zu as ik aalt zee: 't schònste straotje van hul de wìrreld: 't Pollingstraotje.
Lees en geniet van de belevenissen van al die mensen zoals:
Zoopoe, Kee en Harry, M'rie en Sjaak, Oome Toon de Schoenpees, Oome Nol en Tante Mien, Giel de Pin, de gebroeders Bùmkes, de femielie Vùggeltjes, Kuuleke Wip, Anna, d'n Dikke Botterham, Driek de Muis, Tòntje Welten, Sjaak van Tuyl, Zoopoe, Oome Janus, Piet Tròst, Nard van Pelt, Sien Boogers, Bakkertje van Bree, Laang Tinie Tol, Harry Bijnen, Klimmetieneke van Baokel, 't Zìws wèfke, Tinus van Dinter en natuurlijk Sjakkie Tournooi, Toon Vosters en al die andere..
Hennie.
Ooverhemp.
by Hennie de Groot - 18:04 on 20 February 2016
Ooverhemp…
Zotterdegsaoves gonge de miste miense wel efkes ’n glèske drinke in ’n kuffee. Waar ’t nie bè d’n Gaauwe Bal op de Hògstraot, dan waar ’t wel bè Tòntje Welten op de Hagenkampweg. Ja, d’r waar anders nie zu veul ènd jaore vìrteg, begin vèfteg. Allinnig ha’n sommigte ‘nen radio, mar daor konde allinnig mar naor loistere en ge mocht niks zegge, want dan hùrde ze niks wa d’r gezeed wier op de radio. Dus gonge de miense mar ’n borreltje of ’n glèske bier vatte in ’t kuffee. En dees zotterdegaovend waar ’t te doewn bè Tòntje Welten op de Hagenkampweg. Daor deeje de miense dan in begin van d’n aovend ’n pùtje kaorte of biljarte en wa làtter op d’n aovend gonge ze dan in’t kuffee danse. En zu ha’n ze ’t aalt hul gezellig mi mekarre. Sjèfke de Gleuf, dee ok aalt gèr danse. Ja, da waar ‘nen Bels en die deeje da gèr, da danse dan, ja òk bier drinke, want da kon Sjèfke òk. En zu wier ’t bekant sloitingstèd en Sjèfke dee hois op aon, richting Pòllingstraotje. En zu kwaam Sjefke an d’n ooverweg van ’t Bèlslijntje. En vlak vur dèttie ’t Pollingstraotje in wou drèije moes ie in-ìns vurrèkkes pisse. ‘Witte wa,’ docht ie. Ik gao mar langs ’t spoewr staon, daor ziet me niemes nie. Da Hèttie gedocht, want wie kwaam daor aon? Ja hurre, pliessie van de Wiel. ‘Wa zstaode gij daor te doewn?’ vroeg de pliessie. ‘Da ziede toch.’ zee Sjèfke. ‘Da kost oe ’n bekeuring’ zee d’n bonnekesschrèijver, ‘da’s dan twintig guldes voor het in ’t openbaar te plassen op straot.’ ‘Ik stao nie te pisse,’ zee Sjèfke, ‘ik ben vanaovend weeze danse en nou stao gewoewn m’n ooverhemp oit te wringe.’