Korte vertèlsels.
Bij deze wil ik U laten genieten van de belevenissen van de mensen uit mijn vroegere omgeving in Eindhoven - Gestel. En dan met name van de mensen in de Palingstraat, waar ik ben geboren. Het is een straat die je nu niet veel zal tegenkomen.
Of zu as ik aalt zee: 't schònste straotje van hul de wìrreld: 't Pollingstraotje.
Lees en geniet van de belevenissen van al die mensen zoals:
Zoopoe, Kee en Harry, M'rie en Sjaak, Oome Toon de Schoenpees, Oome Nol en Tante Mien, Giel de Pin, de gebroeders Bùmkes, de femielie Vùggeltjes, Kuuleke Wip, Anna, d'n Dikke Botterham, Driek de Muis, Tòntje Welten, Sjaak van Tuyl, Zoopoe, Oome Janus, Piet Tròst, Nard van Pelt, Sien Boogers, Bakkertje van Bree, Laang Tinie Tol, Harry Bijnen, Klimmetieneke van Baokel, 't Zìws wèfke, Tinus van Dinter en natuurlijk Sjakkie Tournooi, Toon Vosters en al die andere..
Hennie.
Ze hagget toch gevraogd, nie?
by Unknown - 12:25 on 28 July 2015
Ze hagget toch gevraogd nie?
D'n toer de Frans waar afgeloewpe, Woutje Wagmans en Wim van est ha'n goewd gereeje. Dus 't stèggele bè oome Toon d'n Schoenpees, gongk dìzze aovend 's nie oover fietse. 't Gonk 'n bietje oover vanalles, Tinus van Dinter gaf al vast 'n vurzet oover de voetbalkompetiesie. 'Ik denk, zee Tinus, da Fielups kampioen wordt.' 'Ik denk,' zee Piet Tròst, 'da we dees jaor aon d'n Alsterweg wìr 's fìsje kenne bùwwe.' Dus de manne ha'n wìr goei reeje um te stèggele. En in-ìns waare ze stil. Want wie kwaam daor aongeloewpe, mì hul zunne kop in't verband en mee twie blùw oewge? Ge raoidt 't al: Kuuleke Wip. 'Wa hèdde toch gedaon, Pietje?' zee oome Nol teege Kuuleke. 'Praot me d'r nie van,' zee Kuuleke ' 't is al èrreg zat.' 'Wasser toch gebeurd,' vroeg oome Toon d'n Schoenpees vanonder z'n rùmke oit. 'Ik zal 't oe vertèlle.' zee Kuuleke Wip. 'Ik waar dees middeg bè d'n V&D, ik moes daor vur ons Anna bòdschappe doewn, ik stap daor in de lift um naor de vierde eetaazje te gaon, stapt 't 'n juffrouw aachter mèn de lift in, mì zun groewt vurkomme, witte nie?' Ja, de manne wiese da wel.' 'Nen flinke bos hauwt vur de deur,' zee Oome Nol. 'Krèk,' zee Kuuleke, 'en ze waare òk nog mar gedìltellek bedekt òk en mì van die knùpkes d'r op, òk nog òk. Toen zee dieje juffrouw teege mèn; Wilde gij messchien op ien drukke?' 'Dus ik doe da,' zee Kuuleke Wip, 'en toen wier ik pas wìr wakker in 't binneziekenhois, mì twie blùw oewge en munne kop keppot. Mar ze hagget toch gevraogd, nie?'