Korte vertèlsels.
Bij deze wil ik U laten genieten van de belevenissen van de mensen uit mijn vroegere omgeving in Eindhoven - Gestel. En dan met name van de mensen in de Palingstraat, waar ik ben geboren. Het is een straat die je nu niet veel zal tegenkomen.
Of zu as ik aalt zee: 't schònste straotje van hul de wìrreld: 't Pollingstraotje.
Lees en geniet van de belevenissen van al die mensen zoals:
Zoopoe, Kee en Harry, M'rie en Sjaak, Oome Toon de Schoenpees, Oome Nol en Tante Mien, Giel de Pin, de gebroeders Bùmkes, de femielie Vùggeltjes, Kuuleke Wip, Anna, d'n Dikke Botterham, Driek de Muis, Tòntje Welten, Sjaak van Tuyl, Zoopoe, Oome Janus, Piet Tròst, Nard van Pelt, Sien Boogers, Bakkertje van Bree, Laang Tinie Tol, Harry Bijnen, Klimmetieneke van Baokel, 't Zìws wèfke, Tinus van Dinter en natuurlijk Sjakkie Tournooi, Toon Vosters en al die andere..
Hennie.
Kiepe....
by Unknown - 17:36 on 22 July 2015
Kiepe....
't Waar zu wa oktober 1944. Eindhoven waar bevrijd van de doitsers en Gèssel òk. En netuurlek 't hul Pollingstraotje òk. D'r waar ginne inne mof mir te veine. En stikte 't van de engelse mielietèrre. Die waare ammol geleegderd in 't febriekske of bè de miense tois in 't Pollingstraotje. En nou ha Kuuleke Wip en z'n Anna òk zunne engelse mielietèr in hois. En dieje mielietèr ha gezeed dèttie op 'nen aovend nie kwaam eete, Anna hoefde dieje aovend nie op hum te reekene, mì eete dan. 'Want,' ha-t-ie gezeed. Ze krìgge diejen middeg en aovend instruksie van 'nen kappietijn. 'Gij gao stakke mar, 's kijke,' ha Anna teege Kuuleke Wip gezeed, 'en dan kumde mar 's vurtèlle wa ze ammol gezeed hebbe.' Dus zu rond 'n uur of zeuve gao Kuuleke op pad. De manne van 't Pollingstraotje stònne nog bè Oome Toon d'n Schoenpees vur de raom wa te stèggele en oome Nol zaag Kuuleke vurbè komme. 'Waor gòdde gij hìnne, Piete?' riep oome Nol. 'Ik moet van ons Anna naor 't febriekske, want daor is iets gebeurd zee ze en die mielietèrre krijge vanaovend instruksie en ik moet gaon kijke wa da is.' ' 't zal wel wìr,' zee oome Nol. Kuuleke liep mar dur richting febriekske. Daor aon gekomme zag ie ammol mielietèrre in de febriekshal zitte en 't waar me toch 'n lewèijt van al die manne. Kumt 'r in ìns 'nen mielietèr en die riep wa, 't waar gelijk stil. Toen zag dieje mielietèr Kuuleke Wip staon en hij zee: 'Hee Joe!' Kuuleke verschoewt 'r zu van dèttie 'r metien oitnèijde. Kumt ie wir bè de manne en oome Nol vraogt: 'Eest nou al afgeloewpe? Zu vlug, hoe kumt da?' 'Ik zal 't oe vurtelle,'zee Kuuleke Wip. 'D'r waar 'nen hoewp herrie, toen kwaam 'r inne aon mee 'nen kwak streepe op zunne mùw en die riep Kiep kwait. Toen zaoge ze mèn staon en nou denk ik da ik de schuld krèg da hij z'n kiep kwait is.'