Korte vertèlsels.
Bij deze wil ik U laten genieten van de belevenissen van de mensen uit mijn vroegere omgeving in Eindhoven - Gestel. En dan met name van de mensen in de Palingstraat, waar ik ben geboren. Het is een straat die je nu niet veel zal tegenkomen.
Of zu as ik aalt zee: 't schònste straotje van hul de wìrreld: 't Pollingstraotje.
Lees en geniet van de belevenissen van al die mensen zoals:
Zoopoe, Kee en Harry, M'rie en Sjaak, Oome Toon de Schoenpees, Oome Nol en Tante Mien, Giel de Pin, de gebroeders Bùmkes, de femielie Vùggeltjes, Kuuleke Wip, Anna, d'n Dikke Botterham, Driek de Muis, Tòntje Welten, Sjaak van Tuyl, Zoopoe, Oome Janus, Piet Tròst, Nard van Pelt, Sien Boogers, Bakkertje van Bree, Laang Tinie Tol, Harry Bijnen, Klimmetieneke van Baokel, 't Zìws wèfke, Tinus van Dinter en natuurlijk Sjakkie Tournooi, Toon Vosters en al die andere..
Hennie.
Noudje, Gradda en Cato..
by Unknown - 12:41 on 27 February 2015
Noudje, Gradda en Cato.
Noudje waar 'n goewd gebouwde miens. En hij keek 's in de spiegel en hij zaag dèttie ooveral mòi gebroind waar. Allinnig zunne dinges, die waar mar wit. Daor moet ik wa aon doewn docht ie bij z'n eige. Dus wa doewt Noudje? Hij gao op nen mòie zonnige wèrreme dag naor d'n bimd. En op 'n stil plèkske in d'n bimd graoft ie 'n koil, hij gao daor inligge, gòit 't zaand wir oover hum hinne en zu da allinnig zunne dinges boove 't zaand oit blèft. En nou Lìt Noudje al 'n stief ketierke onder 't zaand en daor komme Gradda en Cato aongeloewpe. Die zèn al wa aauwer en kùiere ieleke dag as 't goei wìr waar 'n bietje dur d'n bìmd. Ziet Cato in-ìns dieje dinges boove grond oitsteeke, ze kèkt 'r wa naor, vat durre wandelstok en prikt 'n bietje teege dieje dinges aon en ze zee: 'Nondepie, d'r is hullemaol ginne gerèchtighèd op dees wìrreld!' 'Hoezo?' vroeg Gradda. Zee Cato: 'Toen ik 20 waar, waar ik hier hul nèijsgierig naor, toen ik 30 waar genoot ik 'r van, toen ik 40 waar, vroeg ik 'r zèllefs um, toen ik 50 waar, betàlde ik 'r vur, toe ik 60 waar, begos ik 'r vur te bidde, toen ik 70 waar wies ik hullemaol nie mìr wa 't waar. En nu ben ik verdomme 80 en nou groeie die dinge oit de grond en ik ben te aauwd um te hurreke.