Korte vertèlsels.
Bij deze wil ik U laten genieten van de belevenissen van de mensen uit mijn vroegere omgeving in Eindhoven - Gestel. En dan met name van de mensen in de Palingstraat, waar ik ben geboren. Het is een straat die je nu niet veel zal tegenkomen.
Of zu as ik aalt zee: 't schònste straotje van hul de wìrreld: 't Pollingstraotje.
Lees en geniet van de belevenissen van al die mensen zoals:
Zoopoe, Kee en Harry, M'rie en Sjaak, Oome Toon de Schoenpees, Oome Nol en Tante Mien, Giel de Pin, de gebroeders Bùmkes, de femielie Vùggeltjes, Kuuleke Wip, Anna, d'n Dikke Botterham, Driek de Muis, Tòntje Welten, Sjaak van Tuyl, Zoopoe, Oome Janus, Piet Tròst, Nard van Pelt, Sien Boogers, Bakkertje van Bree, Laang Tinie Tol, Harry Bijnen, Klimmetieneke van Baokel, 't Zìws wèfke, Tinus van Dinter en natuurlijk Sjakkie Tournooi, Toon Vosters en al die andere..
Hennie.
Bert en Sjaan.
by Unknown - 18:53 on 30 January 2014
Bert en Sjaan.
Bert en Sjaan zouwe hun 40 jaorig huuweleksfìst gaon viere. Ze ha'n gìn keinder. Dus de rest van de femielie en netuurlek iederien oit 't Pollingstraotje zou oitgenoddigd worre op 't fìst in d'n Gaauwe Bal op de Hògstraot. Mar d'r moes ok 'n kadoo komme vur Sjaan en Bert ha gevraogd aon heur wa ze wou hebbe vur 't fìst. 'Ik zou zu gèr 'n schilderij van ons saome hebbe, Bert' ha Sjaan gezeed. 'En wa zou 't schòn zèn,' zee Sjaan, 'as 't geschilderd wordt dur onzen eigeste Gèsselse kunstschilder, Sjaak van Tuijl. Dus hun saome naor Sjaak van Tuijl, die toevalleg rècht tìggenoover d'n Gaauwe Bal wònde. 'Wa wilde eigelek geschilderd hebbe?' vroeg Sjaak. 'Wij wouwe 'n schilderij van ons saome,' zee Bert, 'gewoewn waor wij allebei opstaon.' 'Dan moete hier wel komme pooseere,' ha Sjaak gezeed. Zu gezeed, zu gedaon. bert en Sjaan gonge twie kìrres in de week naor Sjaak um te pooseere. En op 'nen dag waar Sjaak klaor mì 't schildere van Bert. Mar aon Sjaan moes nog wa gedaon worre. Dus Sjaan moes 'n par kìrres allinnig komme bè Sjaak. 'Doe ik wel wòchte in d'n Gaauwe Bal' ha Bert gezeed. Toen Sjaan allinnig bè Sjaak waar zee ze teege hum: 'Skaak, kènde gij mij schildere mee 'n groewt gauwe halsketting um?' 'Ja, netuurlek,' zee Sjaak, 'ge zegt mar wa ge wilt en ik schilder 't wel.' 'Dan zou ik ok gèr hebbe da ge mèn ok schildert mee 'n bijpaasende èrremband, 'nen duure glòzzie en 'n bròsje mee diamante en as 't ken ok 'n par van die groewte ringe aon m'n vingers. En bè onzen Bert twie groewte zeegelringe en òk 'nen duure glòzzie aon zunne èrrem,' ha Sjaan nog gezeed. 'Gìn prebleem' zee Sjaak, 'Ge zegt 't mar, Sjaan en ik schilder 't wel.' Nao twie weeke ha Sjaak 't schilderij klaor en Bert en Sjaan zouwe 't komme bewondere. Bert bekeek 't kunstwèrrek, hij waar tevreeje oover 't rìssultaot, mar toch vroeg ie aon Sjaan: 'Gij hèt toch nie zunne ketting en al die aander gaauwe dinger hebbe wij toch nie?' 'Nee,'zee Sjaan. 'Mar ge moet oew eige 's indenke, as wij d'r nie mìr zèn, hoe onze neeve en nichte daor naor zulle gaon zuuke.'