Korte vertèlsels.
Bij deze wil ik U laten genieten van de belevenissen van de mensen uit mijn vroegere omgeving in Eindhoven - Gestel. En dan met name van de mensen in de Palingstraat, waar ik ben geboren. Het is een straat die je nu niet veel zal tegenkomen.
Of zu as ik aalt zee: 't schònste straotje van hul de wìrreld: 't Pollingstraotje.
Lees en geniet van de belevenissen van al die mensen zoals:
Zoopoe, Kee en Harry, M'rie en Sjaak, Oome Toon de Schoenpees, Oome Nol en Tante Mien, Giel de Pin, de gebroeders Bùmkes, de femielie Vùggeltjes, Kuuleke Wip, Anna, d'n Dikke Botterham, Driek de Muis, Tòntje Welten, Sjaak van Tuyl, Zoopoe, Oome Janus, Piet Tròst, Nard van Pelt, Sien Boogers, Bakkertje van Bree, Laang Tinie Tol, Harry Bijnen, Klimmetieneke van Baokel, 't Zìws wèfke, Tinus van Dinter en natuurlijk Sjakkie Tournooi, Toon Vosters en al die andere..
Hennie.
Pìpper
by Hennie de Groot - 17:13 on 28 March 2017
Pìpper.
’t Waar oktober 1944. Entoove waar bevrijd dur de ameerikaane en de engelse. En nou waare de engelse mielietèrre ingekwartierd in ’t febriekske in ’t Pollingstraotje. Bè ’t hek ston ‘ne groewte vrachtwaoge mee geschut ‘r op. Ik denk dè da waar um neijsgierige miense teege te haauwe. Mar nou waare d’r ’n stel van die soldaote rond gekomme aon de dùrre um te vraoge of de miense in ’t Pollingstraotje ginne soldaot in hois kosse nimme, ’t waar veul te vol in ’t febriekske. Zu waar d’r bè ons òk ‘nen soldaot gekomme mi ‘nen hul moeilijke naom; Gregory. Mar ons Moeder noemde hum mar Roory, ‘da waar hèndiger,’ zee ze. En wie ha òk ’n soldaot tois? Zeekers; Kuuleke Wip mee z’n Anna. En dieje miens ha ‘nen makkelekke naom, die heite: John. Anna en Kuuleke deeje alles um ’t John ’t naor zunne zin te maoke. ’s Mèrrges ’n steevig ontbijt, ge wit wel mi gebakke èijer en spek. Da luste John wel hurre. ‘Ik zou zu gèr ‘s ’n lekker stukske vlìs vur dieje miens klaormaoke,’ zee Anna. ‘Mèrrege gao ik bè d’n slagter ’n groewte lap vlìs haole en die bak ik dan vur hum en dan lekkere èrpelkes d’r bè en gruuntes.’ ‘Ge doet mar,’ ha Kuuleke Wip gezeed. ‘Mar vur ons breng ik òk ’n lekkere lap vlìs mee, hurre’ Sanderendaogs ha Anna vlìs gehàld 3 lekkere biefstukke. Mar nou moes ’t gebakke worre. ‘Doe mar in goei bòtter,’ha Kuuleke gezeed. John zaat al aon de keuketòffel te kijke naor die twee, wa ze an’t doewn waare. ‘Eigelek moet ik òk pìpper hebbe,’ zee Anna, ‘dan kumt ’t goeie smaok an’t vlìs. Mar da hebbe we nie in hois.’ Efkes naogedocht en toen ha ze ‘r gevonne; ze vroeg aon John: ‘Hoe heit pìpper in’t engels?’ ‘What?’ vroeg John. ‘Vur op ’t vlis,’zee Anna. En ze makte schudbeweeginge mee d’r hàànd.’ Oh’,’zee John, it’s pìpper.’ Da’s hendig,’ zee Kuuleke Wip. Ik gao da wel efkes haole in’t febriekske.’ ‘Mar ge wel hòghollands praote,’ zee anna, ‘anders verstaon ze oen ie.’ Kuuleke vol goeie zin naor ’t febriekske. Hij liep rechtstreeks naor de keuke en vroeg aon d’n uurste de beste miellietèr; ’Joe have wat peper for mie?’ Dieje miens wies uurst nie wa dèttie bedoelde en hij zee netjes: What doe joe see?’ ‘Peper.’ zee Kuuleke. ‘Okee,’ zee de miens, wan mooment plies.’
Oh wa waar Anna kaod op Kuuleke’s toen ie mee ‘nen krant tois kwaam……